-
1 pocie|c
pf (pociekł, pociekła, pociekli) vi [woda] to trickle; [krew] to trickle, to ooze; [pot] to pour down- woda pociekła z kranu water trickled from the tap- łzy pociekły jej po policzkach tears trickled down her cheeks- krew pociekła mu z nosa blood trickled a. oozed from his noseThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pocie|c
См. также в других словарях:
pociec — dk Vc, pocieknie, pociekł, rzad. XI, pociecze, pocieką a. pocieknąć dk Vc, pociecnie, pociecciekł a. pociecnął, pocieckła «o cieczy: zacząć płynąć; popłynąć, polać się» Woda pociekła z kranu. Łzy pociekły komuś z oczu. Krew pociekła z rozbitego… … Słownik języka polskiego
